De smaak van de kerstdagen is weggeëbd. Ook de romantische sfeer van Valentijn verdwijnt uit het straatbeeld. De dagen zijn nog kort en donker. Het weer is grijs en druilerig. De natuur heeft nog z’n sombere kleuren niet ingeruild voor de frisse kleuren van de lente.
Dit alles heeft in deze periode van het jaar vaak een invloed op ons. Onbewust hebben we het vaak moeilijker dan normaal: mensen zijn wat meer humeurig. Sommigen hebben een korter lontje dan anders, anderen zijn somberder. Daar betrappen we ook onszelf wel eens op.
Misschien is die ene klant toch net iets lastiger vandaag, omdat je vermogen om te relativeren net iets minder op punt staat dan in de zomer, onder stralende zon. Je onderbewustzijn snakt naar de eerste zonnestralen die de lente aankondigen, en via de huid op je gezicht plots weer jouw batterij opladen.
Geen wonder dat we, in deze periode van het jaar, van talloze bedrijven met aandrang de vraag krijgen om teams te helpen. “Hoe kunnen we inzetten op veerkracht? Op weerbaarheid?”
De burn-out symptomen steken in deze periode van het jaar hardnekkig de kop op. Collega’s vallen uit waardoor de anderen in het team nog een tandje moeten bijsteken, net nu ze zelf ook al het gevoel hadden om op hun tandvlees te zitten.
Het blijkt moeilijk om niet in deze valkuil te lopen.
We ervaren meer stress, minder energie en hebben vaak last van rusteloze (en slapeloze) nachten. We liggen te woelen, geplaagd door onverwerkt “falen” of trauma, onrust en zorgen die dubbel zo hard doorwegen. Ons hoofd draait als een mallemolen door en elke morgen begint op automatische piloot een nieuwe dag.
We vergeten om stil te staan. Al is het maar heel even: Tot rust komen, bewust worden, even de batterij opladen. De stekker in het stopcontact…
Net als een auto niet kan rijden op de dampen van een lege tank brandstof, mogen wij de signalen niet negeren die ons duidelijk maken dat we (diep) in het rood aan het gaan zijn.
Toch merken we nog al te vaak hoe mensen blijven doorploeteren. Dat geeft blijk van een sterk doorzettingsvermogen, maar kan makkelijk negatieve gevolgen hebben voor wie niet oplet. (Durven) hulp vragen lijkt voor sommigen nog steeds een taboe, alsof dit een teken zou zijn van zwakte of van falen.
Integendeel! Door stil te staan, zaken positief – soms kritisch – in vraag te stellen, en vooral door tijd te maken voor jezelf, bouw je aan een persoonlijke groei!
Op een fundament van drijfzand kan je geen stevige tempel bouwen. Op een fundament met barsten, dat niet tijdig wordt verstevigd, evenmin. Door te investeren in onszelf, tijd voor onszelf, maar ook in persoonlijke groei, bouwen we aan dat stevig fundament.
Door stil te staan bij onze “barsten” van het verleden, te leren uit onze fouten, tijd te nemen om deze te verwerken en te herstellen, worden we sterker en weerbaar. Onze littekens maken ons tot wie we zijn, maken ons mooi! In BeWolf Your Heart werken we binnenkort specifiek op dit aspect. Gedurende 6 maand gaan we samen op pad. Om in kaart te brengen wie we zijn, maar ook wat onze “barsten” zijn. We staan stil bij onze scherven en gaan deze benoemen. Met de hulp van enkele handvaten werken we naar aanvaarding van onze littekens, en hoe deze ons sterker en mooier maken.
Wees die winterblues dus te slim af.
Leef je beste leven en geniet van elke dag!
